Mieszkam we Wrocławiu od początku studiów (z małymi przerwami) i wciąż odkrywam coraz to nowe miejsca, które zdecydowanie powinien zobaczyć każdy, kto mieszka we Wrocławiu oraz Ci, którzy przyjeżdżają tutaj w odwiedziny!
Kolejność zamieszczanych przeze mnie miejsc jest całkowicie przypadkowa. Nie świadczy o tym, czy jakieś miejsce przypadło mi do gustu bardziej lub mniej :)
1. Kolorowe podwórka na Nadodrzu
O kolorowych podwórkach słyszałam już dawno, jednak zazwyczaj było mi nie po drodzę, aby je odwiedzić. Dlategoteż całkowicie o nich zapomniałam. Pewnego dnia przeglądając relację z insagrama natknęłam się na relację właśnie z tego miejsca! Postanowiłam tym razem nie czekać i sprawdzić na własne oczy czy rzeczywiście to miejsce jest warte uwagi. Kolorowe podwórka znajdują się przy ulicy Franklina Delano Roosevelta.
Pomysłodawcą i twórcą tego nietuzinkowego działa jest malarz Mariusz Mikołajek. Zebrał on grupę artystów, zainteresował i zaangażował do działania również mieszkańców kamienic otaczających podwórka. Nazwali je „niemuralem", bo to połączenie malarstwa, rzeźby i ceramiki. Dzieło ma 250 metrów i ponad 1200 metrów kwadratowych
Niemural składa się z różnych części. Znajdziemy tu zarówno ścianę poświęconą zmarłym kibicom piłkarskiego Śląska.
Postaciom historycznym.
Zobaczymy ciągnący się przez kilka metrów podwodny świat.
Jednak największe emocje budzą te ściany, na których namalowani są mieszkańcy, którzy stanowią historię tego miejsca.
Niezwykłego projektu pozazdrościli mieszkańcy okolicznych kamienic i tak powstał drugi projekt – „Podwórko – odkrywanie sztuki”. Tym razem ściany kamienic pokryły najsłynniejsze malarskie dzieła, w tym obrazy Edvarda Muncha, Vincenta van Gogha, Gustava Klimta i Alfonsa Muchy. Na ścianach znajdują się począwszy od jaskiniowych malowideł, przez egipskich bogów.
Po współczesność: obrazy Fridy Kahlo, Muchy, Muncha, Rousseau.
2. Wrocławskie Neony
najbardziej rozświetlone podwórko we Wrocławiu znajduje się w podwórku przy ul. Ruskiej 46. Znajdziecie tam ponad 20 neonów, w tym sentymentalne neony z dawnych kin Dworcowego, Modę Polską, z Rynku, Ogniska i Warszawy, Rumcajsa z ul. Powstańców Śląskich, czy Grand Hotel z Piłsudskiego.
Wszystkie prezentowane w galerii neony pochodzą z kolekcji fundacji Neon Side Wrocław, założonej i prowadzonej przez Tomka Kosmalskiego.
Neony można podziwiać codziennie, ale polecam oglądać je po zmroku.
3. Ostrów Tumski
Najstarsza, zabytkowa część Wrocławia, która powstała na ówczesnej wyspie na obszarze przepraw na Odrze w okolicy ujścia rzeki Oławy. Przez wieki podlegała władzy kościelnej, dzisiaj to nastrojowe miejsce, popularne wśród zakochanych, spacerowiczów i turystów. Najstarszą budowlą na Ostrowie jest późnoromański kościół pw. Św. Idziego, pochodzący z początków XIII wieku.
Najbardziej rozpoznawalną budowlą na Ostrowie Tumskim jest zdecydowanie archikatedra św. Jana Chrzciciela. Rzymskokatolicki gotycki kościół parafialny, a także katedralny biskupów wrocławskich. Obecny kształt jest efektem barokowych uzupełnień oraz współczesnych restauracji po zniszczeniach wojennych. Uchodzi za pierwszą w pełni gotycką świątynię na ziemiach polskich.
Popularnym miejscem spotkań i atrakcją turystyczną jest Most Tumski między Wyspą Piaskową a Ostrowem. Przez kilkunaście lat zakochani wieszali na nim kłódki, symbolizujące trwałość ich miłości, jednakże teraz jest to zabronione.
Niektórzy wrocławianie uważają, że za magię Ostrowa Tumskiego odpowiadają też latarnie gazowe, zapalane przez latarnika.
4. Rynek
Jeden z największych rynków staromiejskich Europy, z największymi ratuszami w Polsce. Ma kształt prostokąta i zajmuje powierzchnię 3,8 ha. Powstał w XIII wieku i przez setki lat służył jako plac targowy. Do Rynku prowadzi 10 ulic – m.in. ulica Świdnicka, Kuźnicza, Oławska czy Więzienna. Wyłączony jest z ruchu kołowego. To ogromna strefa dla pieszych.
Jeden z najlepiej zachowanych historycznych ratuszy w Polsce, zarazem jeden z głównych zabytków architektonicznych Wrocławia. Ratusz znajduje się w południowo-wschodnim narożu bloku śródrynkowego (tretu). Dwukondygnacyjny, podpiwniczony, trójtraktowy budynek na planie wydłużonego prostokąta z wieżą i kilkoma przybudówkami powstał w kilku etapach budowlanych na przestrzeni około 250 lat (od schyłku XIII w. aż po wiek XVI). Współcześnie ratusz mieści oddział wrocławskiego Muzeum Miejskiego – Muzeum Sztuki Mieszczańskiej, stanowiąc niejako jego główny eksponat.
W północno-zachodnim narożu powstała w kilku etapach wieża o łącznej wysokości 66,0 m i wymiarach podstawy około 7,70 × 7,70 m. Kwadratowa część wieży ma 32,80 m wysokości, w dwóch ostatnich kondygnacjach (11,70 m wysokości) wieża przyjmuje rzut ośmioboku. Nad nimi znajduje się dwukondygnacyjny renesansowy dach hełmowy, w którym znajduje się taras widokowy, na który wyprowadza ośmiometrowa pionowa drabina. Taras nie jest udostępniony publicznie. Z tarasu tego hejnalista odgrywa Hejnał wrocławski. W wieży znajduje się najstarszy w Polsce dzwon zegarowy z 1368.
Sukiennice we Wrocławiu, zwane też Domem Kupców– nieistniejący już zespół średniowiecznych budynków w centralnej części wrocławskiego Rynku, w miejscu dzisiejszej ulicy Sukiennice. Stanowiły jeden z trzech historycznych wrocławskich domów kupieckich.
Jaś i Małgosia to dwie średniowieczne kamieniczki przy północno-zachodnim narożniku wrocławskiego rynku, połączone ze sobą arkadą. Wybudowane najprawdopodobniej w XV wieku, stanowiły wówczas część liczniejszej grupy domów altarystów kościoła farnego pod wezwaniem św. Elżbiety. Między kamieniczkami, pod arkadą, znajdowało się wejście na zlikwidowany w XVIII wieku cmentarz, o czym przypomina napis na kartuszu „Mors Ianua Vitae” – „Śmierć bramą życia”. W bramie tej znajdowały się niegdyś wrota.
Plac Solny jest to rynek pomocniczy Starego Miasta. Na placu tradycyjnie od lat znajduje się targ kwiatowy.
5. Hala Stulecia
Hala widowiskowo-sportowa wzniesiona w latach 1911–1913 według projektu Maxa Berga. W 2006 roku hala została uznana za obiekt światowego dziedzictwa UNESCO.
Powstanie hali, związane było z setną rocznicą wydania we Wrocławiu przez Fryderyka Wilhelma III odezwy Do mojego ludu. Rocznicę postanowiono uczcić odpowiednio wielką wystawą, prezentującą historię i gospodarczy dorobek Śląska. Budynek został wzniesiony na miejscu czynnego do 1907 roku toru wyścigów konnych.
Zespołu architektoniczny Hali Stulecia obejmuje także m.in. Pawilon Czterech Kopuł, Pergolę oraz Iglicę.